Schelpen en bloemenfotografie

Vandaag komen de lang verwachte schelpen voor de paden langs en achter de boerderij. Marcel Nielen had eerder bruinachtige schelpen kunnen leveren, maar dat is naast de grijze kleischelpen die al aan de garagekant liggen niet fraai. Marcel gaat op zoek naar een nieuwe partij en vindt die bij Floris in Wormer. 7 m3 schelpen van een mooi gemeleerde soort worden aan de andere kant van de Markervaart afgeleverd. Met de Weidemann shovel worden ze via de pont naar ons huis gebracht en worden de 1 m3 grote zakken aan de onderkant kapot gesneden en verdeeld over de paden. Het Takeuchi kraantje is ook nu weer een handig hulpmiddel. Het ziet er meteen heel anders uit, een fraai geheel.
Dat ons erf te zijner tijd wel aantrekkelijk zou kunnen worden voor fotografen was wel te verwachten, maar dat dit vandaag al zou gebeuren is opmerkelijk. Een fotograaf van een landelijk promotiebureau van bloemen en planten zoekt 'moderne' buiten locaties om de meegenomen planten en bloemen te fotograferen. Eerst zijn ze op de zwemvlonder aan het fotograferen, daarna op de vlonder in achtertuin waar de enorme vuurschaal een goed decorstuk is. De fotograaf heeft prachtige digitale Hasselblad spullen in gebruik. Daar kan ie opnamen van 40.000.000 pixels mee maken, subliem.
De grote Hortensia Limelights in de achtertuin zijn een eldorado voor vlinders en vliegen. Ik probeer een paar opnamen van vliegen te maken en dat lukt aardig.
In de avond krijgen we weer een heel fraaie zonsondergang te zien.

Kompas rond

Vandaag leggen Maurice en Rob de laatste hand aan de kompasroos. Gisteren zijn de vier hoofd windstreken gelegd, vanmorgen worden de laatste 5-duims walen rondgestraat. Als laatste worden de vier tussenliggende windstreken gelegd uit boeren geeltjes. De mannen vinden het prachtig om te doen enne... het is ook prachtig om naar te kijken. Wel heb ik, net als Maurice en Rob gehoorbescherming op. Het ontwerp van het kompas vereist dat er veel moet worden gezaagd en dat lukt niet zonder veel lawaai.
Als de kompasroos is gelegd, wordt ie met de kleine trilplaat aangetrild. Rob zorgt er nauwkeurig voor om de hardstenen platen niet te raken. Daarom worden de stenen langs de hardstenen segmenten met een grote kunststof hamer en een hardhouten plank aangeklopt. Vervolgens wordt er een kleine hoeveelheid steenzand in de voegen gebezemd. Met de waterslang wordt alles natgemaakt om met het cement in het zand waar de stenen op liggen de boel te fixeren. Als het cement in het zand morgen is uitgehard is worden de voegen tussen de stenen nogmaals vol gebezemd met steenzand. Het uiterlijk wordt dan rustiger en nog mooier.
Nu de stenen enigermate schoon en nog vochtig zijn, maak ik van een trap een paar foto's. Het ziet er schitterend uit, vooral door de natuurlijke materialen. Natuurlijk kun je met betontegels een nog strakker uiterlijk krijgen, maar zo authentiek als het er nu uitziet lukt met beton nooit. De verschillende kleuren van de walen contrasteren mooi met de boerengeeltjes en de hardstenen platen.
Aanvankelijk was het idee om in het hart van de kompasroos de vlaggenmast te plaatsen. Maurice vind het hart van de roos zo mooi dat ie me ervan overtuigt dit plan te laten varen en de vlaggenmast meer naar de waterkant te plaatsen. Maurice heeft groot gelijk, de kompasroos blijft onaangetast.

Wim op de kraan

Vandaag wordt er door Maurice en Rob gewerkt aan de kompasroos. Aan de hand van de uitslagen op grote vellen karton, worden 3 cm dikke hardstenen platen met de Stihl cirkelzaag op maat gezaagd. Met een peilkompas zorgen we voor een precieze ligging op het noorden. Dat gaat niet in één keer goed omdat mijn twee kompassen onderling 3 graden verschillen. Aan de hand van een kadasterkaart bepaal ik welk kompas de goede waarde aangeeft.
De stenen platen worden op een bedje van zand en cement neergevleid. Als de vier windstreken in hardsteen liggen, wordt de tegenkant in de lengte gestraat met 5 duims walen. Die walen worden ook weer heel precies met de steenzaag in model gezaagd. Als dat klaar is wordt er met gebakken 7-duimers rond gestraat. Het wordt al heel chique.
Terwijl de mannen met het kompas bezig zijn stelt Maurice voor dat ik zelf met de kraan de enorme bos struiken verwijder die ons al heel lang het zicht op een deel van de Markervaart ontneemt. Maurice legt me uit hoe het werkt. In het begin natuurlijk vreemd, maar al snel kan ik aardig met de Takeuchi overweg. In twee uur zijn de immens groot uitgegroeide struiken een kopje kleiner. Het uitzicht is prachtig nu de boom weer solitair staat. Tussen de struiken ontwaar ik behalve veel lege bierglazen ook twee oude koperen ketels. Die liggen er waarschijnlijk al heel lang. Marian komt ze ophalen.
Volgende week zal de klimop worden verwijderd en de treurwilg worden gesnoeid.

Drainage en kompasroos

Vandaag leggen Maurice en Rob drainage aan in de achtertuin. Eén plek tussen de perenboompjes blijft kletsnat en dat kunnen de bejaarde peertjes natuurlijk niet te lang verdragen. Nadat de nieuwe zoden deels zijn weggehaald spit Rob een gat. Direct staat het vol water dat niet wil zakken. Er wordt een lange sleuf gegraven naar de beschoeiing waarna een drainageslang wordt aangebracht. Even later is er nauwelijks nog iets van te zien.
De dijk wordt ontdaan van drie rijtjes stenen om water en stroom naar de overtuin te kunnen aanbrengen. Ook wordt een lege mantelpijp geplaatst voor toekomstig gebruik

De overtuin wordt vandaag aangepakt. Marcel Nielen bracht gisteren al een paar wagens grond en zand. De overtuin zal voor een groot deel uit gras bestaan. Centraal wordt een pleintje gemaakt met een vlaggenmast. Met dat pleintje heeft Wim een plan. Als navigatiefreak ben ik gek op sextanten, radionavigatie apparatuur zoals Decca, GPS en wat al niet meer. Al deze spullen heb ik tijdens zeiltochten op zee gebruikt en goeddeels nog in bezit.
Er is echter één hulpmiddel dat de eeuwen heeft overleefd en dat is het kompas. Waarom maken we dat pleintje niet in de vorm van een grote kompasroos? Zo gezegd zo gedaan. Op het internet scharrel ik een mooie 8-puntige kompasroos op. Nou Maurice en Rob nog enthousiast zien te krijgen. Dit is niet moeilijk, ze vinden het direct prachtig.
Ik maak een print op schaal 1:25 en kleur deze globaal in. De diameter wordt 4.25 meter. De grote donkerblauwe vlakken worden gemaakt van blauw hardsteen. De tegenkant wordt gemaakt van 5 duims walen die verticaal worden gestraat en strak zullen worden geslepen. De vier kortere gele punten van de tussenliggende windstreken worden gemaakt van boerengeeltjes. De grote cirkel wordt rondgestraat met 7 duims gebakken walen. Rob begint direct met het uitslaan van de maten op een meterslang stuk karton.
Centraal zal een 7 meter lange vlaggenmast worden geplaatst.
Als laatste zal er een schelpenpad langs de steigers worden aangelegd. Vanavond overleggen we met onze buren hoe de tuin onder en naast de treurwilg vorm zal krijgen. We zijn het snel eens, ook vanaf de dijk wordt een schelpenpad aangelegd dat langs de treurwilg naar het schelpenpad voor de steigers zal leiden.
Boomverzorger Rob Manuel zal de treurwilg ontdoen van de klimop en de boom snoeien zonder afbreuk te doen aan het schitterende uiterlijk. Ook de enorme heesterachtige begroeiing rond de treurwilg zal morgen worden verwijderd.
We worden het ook eens over de plaatsing van hekwerken aan weerszijden van de dijkweg. Het zal voor auto's moeilijker worden om voor de deur te parkeren. Voor het lossen van vrachtwagens zal ik met Folkert en Gertien van het eetcafe overleggen om de chauffeurs te bewegen hun lading voor onze parkeerruimte te lossen. Dan kunnen er ook nog rolstoelers, fietsers en gebruikers van een rollator zonder risico passeren.

Katriene Heuperman op bezoek

Vanmiddag staat Katriene Heuperman voor de deur. Zij is de laatste bewoonster van de gesloopte boerderij. Het wordt voor haar een emotioneel bezoek. Ze vertelt veel over de geschiedenis van de oude stolp. Veel wisten we wel, maar niet dat de boerderij 'wind en water' heette. Katriene vertelde dat dit ook letterlijk kon worden opgevat. De boerderij was zo bouwvallig dat wind en water vrij spel hadden. De fundering van het vierkant was ondermijnd door wortelgroei van een grote populier. Met zware spanbanden werd het verband van het vierkant enigermate in stand gehouden. Ze vertelt dat de projectontwikkelaar die op een gegeven moment de stolp had gekocht de spanbanden rond het vierkant heeft losgemaakt. Hierdoor stortte het gebouw feitelijk rond haar en haar spullen in.
Katriene is enthousiast over wat wij er van gemaakt hebben. Na een paar uurtjes reist ze weer naar Amsterdam. Een heel prettige ontmoeting.

Glazen darsdeuren gerepareerd en nieuw dakraam

De darsdeuren sluiten niet helemaal perfect. Leverancier Plooijer is al enkele keren komen kijken, maar ziet niet waarom de deuren aan de scharnierkant een - gewenste naad - van 7 mm hebben en in het midden zelfs op het kozijn aanlopen. Uiteindelijk zie ik het zelf, het hardhouten buitenkozijn loopt aan de onderkant rond.
Het kozijn moet er in zijn geheel uit, de hardhouten onderlat moet afgeschaafd worden en daarna kan alles weer gemonteerd worden. Plooijer komt met drie man, Robbert Spil van aannemer Verbart is er ook.
Eerst worden de 3 x 1,5 meter grote ruiten uit de sponningen gehaald. Een zware klus omdat iedere ruit uit 3 lagen bestaat en rond 120 kg weegt. De dikte inclusief veiligheidsfolie is 25 mm. Robbert schaaft de ronding met een elektrische schaaf af waarna de lat wordt geschilderd.
Het weer wil, ondanks een veel slechtere voorspelling, gelukkig wel meewerken.
Na vier uur omzichtig werken is de klus geklaard. De naad heeft nu nog maar een verloop van 1 mm, op deze grote afmetingen is dit een prima resultaat. Wel moet het hele kozijn opnieuw worden geschilderd.
Robbert plaatst inmiddels een nieuw Velux dakraam in het dak van de garage. De garage is bij de entree vanuit de bijkeuken te donker. De twee raampjes en het raam in de deur bij de achtertuin laten door de afstand van 11 meter te weinig licht toe.
Via het grote trapgat is er nu voldoende licht.

Aalscholver en sluis gerepareerd

Vanmiddag zit er plotseling een aalscholver op ons erf. Dat is best bijzonder omdat aalscholvers tamelijk schuw zijn. Het is wel aardig dat het dier onze tuin uitkiest om te rusten en te drogen, maar blij moet je er niet mee zijn. Aalscholvers staan bekend om hun vreselijk stinkende uitwerpselen. Ze maken het zo bont dat na een tijdje het gebied waar ze verblijven zelfs voor henzelf onbewoonbaar wordt. Ze vertrekken dan om elders een nieuw gebied in te nemen.

Vandaag staat er weer een auto van een duikbedrijf voor de deur, nu van Drost. De rinket van de buitenste deur wil niet meer dicht. Nadat de duiker de rinket onder water heeft losgemaakt, blijkt al snel waarom deze niet meer dicht gaat. Eén van de twee bouten waarmee de spruit vastzit is geheel verdwenen.
Er worden twee nieuwe bouten ingezet en de sluis is weer min of meer waterdicht. Ik schrijf min of meer omdat de deuren zelf al flink lek zijn. In het najaar worden de buitenste twee deuren vervangen, komend voorjaar de twee binnenste deuren.

Beregening werkt

Vanmorgen zijn Rob en een jongere collega nog bij ons bezig. Maurice en de anderen moeten deze week voor onderhoud naar andere klanten en samen zullen ze de volgende week doorgaan met de overtuin.
Rob ontkoppelt de 0,75 Kw pomp en vervangt deze voor een 1,5 Kw sterke pomp. Met deze 2 PK leverende motor is alles in één keer in orde. Rob stelt de sproeiers, afhankelijk van het type kunnen ze 6 of 12 meter ver spuiten, nauwkeurig op hoek en hoogte in en ze bereiken nu elk hoekje van de tuin. Daar waar de sproeiers niet kunnen komen, zal druppelbevloeiing worden toegepast. In de tuin naast de garage en in de voortuin functioneert dat heel goed. De aanzuigmond is nu voorzien van een korfje. In de definitieve uitvoering, deze zal door de beschoeiing worden gevoerd, zal er een grotere korf voorgezet worden.
Afgelopen vrijdag is een vuurschaal afgeleverd. Dit is een ontwerp van Extremis en meet maar liefst 1.45 meter in diameter. De schaal is van corten staal, een materiaal dat heel mooi roest en daarna niet verder roest. Wel hebben we er een 5 cm dikke natuurstenen plaat ondergelegd. Dit uiteraard om te voorkomen dat de bankirai vlonder in rook opgaat.
De laatste Limelight hortensia's worden bij de sluis geplant. Het zijn wel de laatste die er op de kwekerij waren en niet allemaal even prachtig. Komt wel goed, ze groeien nog flink door.
Zelf rol ik de grasmat nog een keer met de wals. Ik merk dat er wel veel water is gevallen/gebruikt. Op een paar plaatsen is het zo zompig dat ik door de grasmat heen zak.

De mannen die het doen

Bijgaand een serie foto's van de mannen die het werk doen. Rob en Maurice werken al vele jaren in onze tuin. In ons vorige huis hadden wij een betrekkelijke kleine tuin die heel fraai door Rob en Maurice is aangelegd. Kenmerkend voor hovenier Ed Schut is dat ze heel goed luisteren en onze wensen heel goed begrijpen. Een schetsje dat wij zelf maken, daarna een rondje door de tuin is alles wat er nodig is om een mooie tuin te realiseren. Natuurlijk zijn wij er vrijwel altijd bij zodat eventuele vragen meteen beantwoord kunnen worden.
Terwijl Maurice en de jonge kerels de zoden leggen, gaat Rob, nadat driekwart van de grasmat erin ligt, de sproeiers aansluiten. Zoals eerder gezegd wordt de tuin beregend met water uit het Dampie. Daartoe is een compleet pijpen netwerk in de tuin gegraven. Met monteren van de pop-up sproeiers is een precies werkje. Ze moeten zo diep worden gemonteerd dat de grasmaaier ze niet kan beschadigen, terwijl ze ook niet zo diep mogen zitten dat ze overgroeid worden.
Als Rob klaar is wordt de pomp in werking gesteld en..... vliegt één van de sproeiers de lucht in. Vergeten te lijmen. Dan is het een heel karwei om de sproeier weer te monteren. Het gat moet worden uitgegraven en met een hevel wordt het water eruit gehaald. Rob is niet voor één gat te vangen.
Als alles klaar is ..... is Rob teleurgesteld. De sproeiers doen het niet goed en even later werkt het helemaal niet meer. De conclusie is dat er een te lichte pomp is geïnstalleerd. Maandag zal Rob een zwaarder exemplaar meenemen.

Graszoden, graszoden en nog eens graszoden

Vanmorgen vroeg rijden de mannen van Ed Schut voor met vier pallets graszoden. Op iedere pallet zit 75 m2 gras. Behalve Maurice en Rob zijn er twee jongere medewerkers om te proberen vandaag 300 m2 graszoden te leggen.
De zoden worden met de shovel naar de achtertuin gereden. Daar worden de zoden op een zogenaamde Muck-truck overgeladen om via de kunststof rijplaten naar de goede plek te worden gebracht. De zoden zien er mooi uit en meter voor meter zie je de tuin opknappen. De ganzen zijn nieuwsgierig en komen kijken wat er gebeurt.
Het weer is prachtig, zonnig en een temperatuur van een graad of 20. De harde wind en de buien zijn vergeten en de mannen hebben er veel plezier in.

Yvon Jaspers in de buurt

De afgelopen twee weken is er regelmatig een cameraploeg van de KRO op het eiland. Ze maken een programma dat 'Yvon in de buurt' heet. Veel Woudenaren worden geïnterviewd waaronder ook ik. De cameraploeg was al eerder bij ons binnen geweest. Nu wil ook Yvon graag binnen kijken en filmen. Ik vind dat prima, mijn vrouw wat minder. De cameraploeg gaat meteen aan de slag, de lampen in huis worden aangezet, zelfs het bed wordt strakgetrokken :).
Yvon is zeer onder de indruk en wil wel op De Woude wonen.
In oktober wordt deze aflevering uitgezonden.

Achtertuin bijna klaar

Vandaag wordt de achtertuin klaargemaakt om te worden belegd met graszoden. Met een zware metalen rol wordt de grond verdicht en daarna minutieus aangeharkt. Het erf heeft een prachtig rond profiel gekregen. Overal waar je staat is de beschoeiing te zien en is er dus geen zichtbelemmering op het rondom het erg liggende water. Het leidingwerk wordt nu langs de sluis geleid en aangesloten op de leidingen in de voortuin. Ook zijn er al vertakkingen naar de overtuin aangesloten. Deze moeten nog wel door de weg worden gevoerd.
Er wordt flink wat puingranulaat naast de stolp aangebracht. Daarop zal weer een schelpenpad worden gemaakt.
Rob houdt zich bezig met de hardhouten pad afscheidingen terwijl Maurice met de graafmachine in de overtuin een sleuf graaft om de diepe plassen te laten weglopen.
De overtuin is door jarenlang parkeren steenhard geworden. Het water loopt niet meer weg. Daarom zal in de overtuin drainage worden aangelegd. Na het graven van een sleuf loopt de poel water leeg richting beschoeiing.

Irrigatie en verlichting

Vandaag wordt in de hele achtertuin irrigatie en verlichting aangebracht. In de voortuin en zijtuinen wordt gewerkt met druppelirrigatie. Een meter slang levert 10 liter water per uur op. Voor de honderden meters grote achter- en overtuin wordt gewerkt met sproeikoppen die verzonken liggen in de grasmat. Deze drie hoofdsegmenten worden aangesloten op een pomp die is aangebracht naast de vlonder aan het water. De pompput wordt afgedekt met een hardstenen plaat van 80 x 80 cm.
Het water wordt aangevoerd met PVC pijpen van 40 mm.
Als alle leidingwerk is ingegraven wordt er een begin gemaakt met het pad naar de vlonder en naar het eind van de tuin. Hierop wordt puingranulaat gestort. Helaas is het gehalte zand wat te hoog en zal er een tweede laag moeten worden aangebracht. Als dit klaar is zullen de paden worden voorzien van schelpen.
Het werk is vandaag zo nu en dan gehinderd door flinke buien. De wind trekt pas aan tot Bft 7 als Maurice en Rob al naar huis zijn. Al met al zijn de omstandigheden voor de oude peertjes prima. Ze staan er lekker fris bij.